لیلا رجبی، یکی از بانوان ایرونی اعزامی به مسایقات المپیک ریو دوژانیروی برزیله که روز جمعه با پرتابای ناموفق، از حضور در فینال المپیک سی و یکم باز موند و از دنیای دوومیدانی خداحافظی کرد.
ورزش قهرمانی ایران تو یه دهه گذشته، یکی از اسمای پر افتخارش رو به لیلا رجبی داده. کسی که در میادین آسیایی و جهانی، نام ایران رو در رشته پرتاب وزنه مخصوصا در بخش بانوان، زنده کرد و پرچم پر افتخار ایران رو در میادین دوومیدانی بانوان آسیا، بارها به اهتزاز درآورد.
در ایران به خصوص در رشته دوومیدانی و از همه مهم تر پرتاب وزنه، شمار بانوانی که در سراسر کشور فعال هستن به نسبت جمعیت ورزشکار بانوان، بسیار کمه و این رشته نه فقط مخاطبان زیادی نداره، بلکه ورزشکاران کمی در اون هستن. حضور حرفه ای هم مخصوص کسانیه که عاشقانه و با آگاهی به دنبال دست پیدا کردن به افتخار واسه ایران در رشته هایی هستن که ما چه قبل از انقلاب و چه پس از انقلاب اسلامی، حضور فعالی در اون نداشته ایم.
به نظر می رسه لیلا رجبی در دوران فعالیت ورزشی و بالاترین درجه فعالیت حرفه ای و قهرمانی خود، کار بزرگی که شاید از کسب طلای آسیا و المپیک مهم تر بود، زنده کردن اهمیت ورزش زنان در رشته های دوومیدانی به خصوص ماده های سختی چون پرتاب وزنه بود. حضور موفق لیلا رجبی در میدونای ورزش قهرمانی دوومیدانی در ایران و آسیا دلیل شد تا تعداد خیلی از دختران ایرونی در اقصی نقاط ایران با این چهره آشنا شده و تمرینات و فعالیتا و بعضی وقتا رژیم غذایی و سبک زندگی ایشون رو دنبال کنن. فضایی که جادوی شبکه های اجتماعی هم به معروفیت و معروفیت رجبی سرعت بخشید.
الگویی موفق در زندگی و ورزش که به نظر می رسه می تونه در دوران مربی گری و قهرمون پروری هم نقش آفرینی کنه و واسه جامعه ورزش زنان که با چالشای مختلفی رو بروه، لیلا رجبی و زهرا نعمتی و دیگه قهرمانان ورزش بانوان افتخار آفرین ایران زمین فرصت آفرین هستن.
(تصویر گوگل از لیلا رجبی در رقابتای پرتاب وزنه بانوان در المپیک ریو دوژانیروی ۲۰۱۶ برزیل)
لیلا رجبی، تنها چند دقیقه قبل از پرتابای نا موفق احسان حدادی (نایب قهرمون المپیک ۲۰۱۲ لندن) از دور مسابقات کنار رفت و فینال رقابتایی که ۴ سال براش تلاش کرده بود رو از دست داد. اون به خبرنگاران گفت که از ورزش حرفه ای خداحافظی می کنه و یکی از مهم ترین دلایل شکست خود در این دوره از رقابتا رو سبک زندگی نادرست در چند شب قبل از برگزاری رقابتا و بی خوابی و نبود وفق دادن خود با محیط و شرایط بازیا گفت که همه این موارد، از جنبه های روان شناختی و مدیریت ورزش قهرمانی، جای تامل و بررسی موشکافانه داره.
لیلا چند ماه پیش در مصاحبه ای گفته بود که در المپیک ریو، مدال نمی گیره و به نظر می رسه این پیش بینی، حالا به وقوع پیوسته س.
اما لیلا رجبی کیست؟ خیلیا درباره این ورزشکار موفق ایرونی چیزی نمی دونن و حتی نمی دونن که اون، اصالتا ایرونی نیس و اهل بلاروس از جمهوریای تاره استقلال یافته شوروی گذشته و همسر پیمان رجبی، قهرمون اسبق دوومیدانی ایران هستش.
همونطور که گفتیم، این ورزشکار موفق ورزش بانوان ایران، اصالتی بلاروسی داره.
نام اصلی ایشون، تاتسیانا ایلیوشچانکا بوده که در ۱۸ اوریل ۱۹۸۳ میلادی در شهر زیبای مینسک این کشور به دنیا اومد. ایشون در سال ۱۳۸۶ با پیمان رجبی، قهرمون دو سرعت ایران در یکی از اردوهای تیم ملی در بلاروس آشنا می شه و با ایشون ازدواج می کنه.
لیلا رجبی در سال ۲۰۰۵ میلادی، در مسابقات قهرمانی پرتاب وزنه باشگاه های اروپا، نایب قهرمون این قاره می شه و حتی در همون سال، نفر چهارم رقابتای قهرمانی جهان که در جاماییکا برگزار شد، رو بدست آورد.
اون پس از ازدواج با پیمان، به دین اسلام مشرف شد و تابعت ایرونی گرفت و با نام ایران در رقابتای ورزشی مختلفی شرکت کرد.
فعالیت ایشون با تیم دوومیدانی شرکت مخابرات بوشهر شروع شد و به تیم ملی بانوان ایران راه یافت.
(لیلا رجبی و همسرش در پیست مسابقات دوومیدانی)
لیلا طی مراسمی در حضور حجت السلام و المسلمین ایمانی خطیب جمعه بوشهر به دین اسلام گروید. اون بدون این دست اون دست کردن دست به وزنه شد، واسه ویرانی رکوردهای قدیمی ایران. لیلا رکورد ملی رو که در اختیار پریسا بهزادی بود، با ۳ متر اختلاف شکست و چند دوباره هم تو یه وقتی کوتاه، اونو پیشرفت داد. سال ۲۰۰۹ در رقابتهای داخل سالن قهرمانی آسیا به میزبانی ویتنام، در همون پرتاب اول تونست حد نصاب ۱۷:۰۷ رو ثبت کنه.
حریفان اصلی اون که از کره جنوبی و تایلند بودن، نتونستن به این رکورد نزدیک شن تا لیلا با فاصله یه متری نسبت به نفر دوم، روی سکوی برتر آسیا قرار بگیره.
(لیلا رجبی، نایب قهرمون پرتاب وزنه آسیا و بهداد سیلمی، قهرمون المپیک لندن)
از زمان حضورش در ایران و با تابعیت ایرونی، رکورد پرتاب وزنهٔ ایران رو از ۱۴٫۰۵ متر، که قبل از اون واسه پریسا بهزادی بود، به ۱۸٫۱۸ متر (هوای آزاد) و ۱۷٫۲۱ متر (داخل سالن) بهبود داده است. رجبی در مسابقات قهرمانی دوومیدانی آسیا ۲۰۰۹ میلادی گوانگ‌ژو مدال برنز و در بازی‌های آسیایی داخل سالن ۲۰۰۹ میلادی هانوی و قهرمانی دوومیدانی داخل سالن آسیا ۲۰۱۰ میلادی تهران مدال طلا رو واسه تیم ایران به‌دست آورده‌است. عنوان نایب قهرمانی بازیای آسیایی اینچئون، بالاترین نشون افتخاریه که لیلا رجبی واسه ایران بدست آورد.
لیلا رجبی نمایندهٔ ایران در رشتهٔ پرتاب وزنه در بازی‌های المپیک ۲۰۱۲ لندن بود که از راهیابی به فینال هم چون این دوره بازماند. لیلا تنها نماینده ایران نبود. اون به همراه ۳ بانوی دیگه از آسیا، نماینده قاره قدیمی در معتبرترین اتفاق ورزشی جهان هم به حساب می رفت، که افتخار بزرگی هستش.
تا قبل از حضور موفق لیلا رجبی در رقابتای جهانی بانوان، فقط دو دختر ایرونی در مسابقات دوومیدانی فضای باز آسیا مدال گرفته بودن. سال ۱۹۷۳ مریم صدارتی در پرش ارتفاع سوم شد.
لیلا ابراهیمی هم سال ۲۰۰۷ در ۳ هزارمتر بامانع به مدال برنز رسید.
سبک زندگی دیجیتالی لیلا
لیلا رحبی، عاشق ورزش و گردش و دنیای دیجیتاله. اون از جمله معدود ورزشکاران زن به نام ایران بوده که فعالیت زیادی در شبکه های اجتماعی داره و اینستاگرامش بیشتر از ۸۷ هزار دنبال کننده ثبت کرده. همسرش پیمان که قهرمون دوومیدانی آسیا و مربی رسمی بدنسازی از کمیته ملی المپیکه هم عاشق اینستاگرامه و در نشانی بیشتر از ۷۸ هزار دنبال کننده داره.
(تصویری از کاریکاتور لیلا رجبی در کنار همسر بدنسازش پیمان رجبی)
لیلا، سفرای زیادی در ایران و کشورای جور واجور رفته و همیشه با طرفدارانش که روز به روز بیشتر می شه هم در تعامل اینترنتی بوده و تلاش می کنه تا گوشه هایی از سبک زندگی خود رو چه در میدون غذا و ورزش و گردش و هنر و بدنسازی و چه زندگی روزمره، با عکس و حتی ویدئوهای باحال، به اطلاع مخاطبانش برسونه.
(اینستاگرام شخصی لیلا رجبی،قهرمون پرتاب وزنه ایران و آسیا)
اینستاگرام ایشون این روزا به خاطر حضور ایشون در رقابتای المپیک خیلی پر مخاطب شده و به مرز ۸۷ هزار دنبال کننده رسید. ایشون ظرف چند سال گذشته بیشتر از ۳۷۰ پست به اشتراک گذاشته و به نظر می رسه وقت زیادی رو به سبک زندگی دیجیتالی اش اختصاص میده.
(جدیدترین پست لیلا رجبی در اینستاگرام، قبل از برگزاری رقابتای در ریو ۲۰۱۶ برزیل)
تصاویری که لیلا از زندگی روزمره در اینستا میذاره، معمولا بیشتر از ۱۰هزار لایک و هزاران کامنت داره که نشون میده این ورزشکار موفق ایرونی، مخاطبانی هم در داخل و هم در خارج داد که بعضی وقتا از ایشون درباره رژیم غذایی و سبک زندگی حرفه ای اش هم سوال می کنن.
(سلفی لیلا رجبی در دهکده بازیای المپیک ریو ۲۰۱۶ برزیل)
لیلا رجبی عاشق سلفی بازیه و بعضی وقتا با سلفیایی که میگیره، مخاطبانش رو اصطلاحا سورپرایز می کنه.
سلفیای لیلا، بیشتر ورزشی و در مکانای ورزشی گرفته می شه.
اون خیلی از تصاویری که منتشر کرده رو با همسرش گرفته و حتی ویدئوایی از لحظه تمریناش رو در اختیار مخاطبان که تعداد خیلی از انا رو دختران ایرونی تشکیل میدن، به اشتراک میذاره.
(تمرین بدنسازی لیلا رجبی در کنار همسر ورزشکارش، ۲ هفته قبل از حضور در رقابتای المپیک)
(دو تصویر از لیلا رجبی در سالن بدنسازی)
لیلا عاشق تمرینات سخت و سنگینه و قبلا هم گفته بود که نه مربی خاصی داره و نه ماساژور و بخاطر این، با طراحی تمرینات، برنامه ریزیای آماده سازی خود رو انجام میده. در تصویر زیر، اونو مشغول وزنه زدن با لاستیکای کامیون می بینیم. تمرینی که شاید در مسابقات قوی ترین مردان ایران که چند سال قبل از شبکه ۳ سیما پخش می شد، تماشاگر بودیم!
(رجبی، یه روز قبل از رژیم غذایی!! )
لیلا رجبی، همونجوریکه عاشق قند پارسی و ادبیات قدیمی ایران زمینه، همون اندازه عاشق شیرینی و کیکای قنادای کشور بوده و بعضی وقتا حاضره رژیمای سخت غذایی خود رو از یاد ببره و طعم شیرینیای خامه ای ایران رو بچشد. ایشون ۲ ماه قبل از برگزاری رقابتای المپیک به آشپزخانه یکی از قنادیای تهران رفته بود و عکسی رو با پرسنل و قفسه های وسوه انگیز شیرینی و کیکای رنگارنگ این قنادی گرفت.
لیلا در شهرایی که میره، به مکانای خاص و قشنگتر علاقه زیادی داره تا عکس بگیره و در اختیار مخاطبانش بذاره. معمولا در مکانای خاص، عکسای خاص رو با نوشته های خاص همراه می کنه.
مانند عکس زیر که در کنار پنجره های زیبای آبی رنگ گرفت و این نوشته ها رو که ما رو به یاد نوشته های استاد پرویز پرستویی در اینستاگرامش میندازه، گفت. اون عاشق سینما و سینماگران به خصوص کارگردانان زن سینمای ایرانه و بخاطر این، پستی که زیر تصویر زیر نوشت رو از نوشته های تهمینه میلانی انتخاب کرد.
(تصویر لیلا رجبی در موزه زمان زعفرانیه تهران)
“فهمیدم که معمولی بودن جربزه می خواد. آدم اگه یاد بگیره معمولی باشه نه نقاشی رو میگذاره کنار، نه دماغش اگه معمولیه رو عمل می کنه، نه غصه می خوره که ماشینش معمولیه، نه حق غذا خوردن تو یه سری از رستورانای معمولی رو از خودش میگیره، نه حق لبخند زدن به یه سری آدمها رو، نه حق پوشیدن یه سری لباسا رو. “ترین” ها همیشه در ترس زندگی می کنن. ترس هبوط (سقوط) در لایه آدمای “معمولی”. و این ترس می تونه حتی لذت زندگی، نوشتن، درس خوندن، نقاشی کشیدن، ساز زدن، خوردن، نوشیدن و پوشیدن رو از دماغشان دربیاورد. عزممونو جزم کردیم خودِ معمولی م رو پرورش دهم. نمی خوام دیگه آدما منو فقط با “ترین”ام به رسمیت بشناسن. از حالا خودِ معمولی م رو به معرض نمایش می ذارم و به خود معمولی ا م عشق می ورزم . . . “
(تعدادی از سلفیای لیلا رجبی در اینستاگرام)
لیلا با این که همسرش، مربی رسمی بدنسازی و قهرمون ملی ایرانه و رژیم غذایی و تمرینات سخت و طاقت فرسای بدنسازی داره که لحظاتی از اونو در تصاویر این گزارش مشاهده کردین، عاشق گردشگری به خصوص تو تهران و نقاط اطرافه. اون یه چند وقت پیش به شمشک رفته بود و کنار یه آبشار یخ زده عکس گرفت.
(لیلا رجبی و آبشار یخ زده در منطقه شمشک)
لیلا بعضی وقتا واسه این که نشون بده بدن ورزیده و خوش استایلی داره، تصاویر جالبی رو به اشتراک میذاره که در زیر، یکی از ورزشکاران خانوم رو به شکل جالبی بغل کرده!
(اندازه قدرت و توان جسمی خانوم لیلا رجبی رو با این عکس می تونین حدث بزنین)
(سفر لیلا رجبی و همسرش به ترکیه در میدون تقسیم استانبول)
(تصویر لیلا رجبی در کنار محمد بنا و حامد حدادی در کره جنوبی)
اون چه از لیلا آموختیم
۱-لیلا حدود ۱۰ ساله که با پیمان رجبی ازدواج کرده و با فرهنگ و ادبیات ایران آشنا شده.
جذابیتای ورزش قهرمانی دلیل نشده که اون از فهم زبون پارسی و آشنایی با ادبیات قدیمی سرزمین پارسی غریب و نا آشنا باشه. اون در پست هاش در اینستاگرام و تیکه کلام هاش، از مثنوی و نظامی و حافظ و شاملو سخن میگه و نشون میده که اون عاشق ادبیات قدیمی و معاصر کشوره و خوب اونو یاد گرفته و به کار می بره. درسی واسه ورزشکاران ایرونی که خود رو حتی در بالاترین درجه قهرمانی و معروفیت، از ظرفیتای ادبیات و فرهنگ ایرونی دور نکنن.
۲-لیلا رجبی با این که ۱۰ ساله فارسی یاد گرفته، اما سینمای ایران و گفتار و نوشته های فعالان و بزرگان سینمای ایران از تهمینه میلانی تا پرویز پرستویی و کارگردان فقید سینمای ایران عباس کیارستمی رو خوب می شناسه. اون واسه وزشکاران ایرونی در رقابتای جور واجور آرزوی موفقیت داره و دنیای ورزشش در پرتاب وزنه های سنگین خلاصه نمی شه! این نشون میده که لیلا عاشق سینما و ورزش ایرانه و واسه فیلم دیدن و نقد خوندن و پیگیری مطالب سینمایی و هنر و ورزش ایران، به عنوان یه شهروند اروپایی تازه مسلمون شده، وقت میذاره.
۳-بررسی سبک زندگی دیجیتالی لیلا رجبی ما رو به این باور میرسونه که قهرمون ورزش بانوان ایران زمین که افتخارات بسیاری در آسیا و جهان کسب کرده، زندگی یدونه بعدی ورزشی و تفریحی نداره. اونم به سینما علاقه داره، هم به فرهنگ و ادبیات و حتی تاریخ معاصر ایران. زندگی و چیزای مورد علاقه چند بعدی لیلا نشون دهنده این حقیقته که طرز نگاه اروپایی به جوامع، حتی در میان ورزشکاران اونا، حرفه ای تر از خیلی از ورزشکاران ایران در رده قهرمانی به نظر می رسه. باید ورزشکاران ایرونی، با آمیخته کردن زندگی خود با فرهنگ و هنر و ادب این سرزمین، توان افزایی زندگی ورزشی خود رو با این ظرافتا همراه و همگام کنن.
۴-لیلا رجبی، با وجود تمرینات سخت و برنامه فشرده، عاشق گردشگری در ایران به خصوص گردشگری شهریه و تلاش می کنه تصاویرش، بر خلاف خیلی از ورزشکاران ایرونی در شبکه های اجتماعی، سلفیا و تصاویری که هیچ پیامی به مخاطب منتقل نمی کنه، نباشه. بعضی از سلفیا و تصاویرش در سالن بدنسازی و مراکز گردشگری و تاریخی ایران و تهران و دور و بر پایتخته که می تونه فرهنگ سازی گردشگری شهری رو واسه ورزشکاران و نسل جوون به همراه داشته باشه.
۵-لیلا رجبی از نبود برنامه ریزی حرفه ای و درست و کمبود منابع در راه آماده سازی خود واسه المپیک ریو ۲۰۱۶ برزیل صحبت کرد.
حرفایی که همسرش هم تایید می کرد.
چه خوب بود که کمیته ملی المپیک کشورمون، واسه آماده سازی بیشتر و موثر جامعه بانوان ایرونی این رقابتا، بودجه خاصی رو با کمک بقیه بخشای کشور، تخصیص می داد تا تماشاگر افتخار آفرینی تاریخی ورزش ایران در ریو ۲۰۱۶ بودیم. با امید به اینکه این تجربه خوبی واسه توکیو ۲۰۲۰ باشه که یکی از ورزشکاران زن ایران بتونین پس از نیم قرن، روی سکوی المپیک بره.
